Szanowni
czytelnicy ! zanim oddam głos Waldkowi
SP2EUI, Managerowi tego dyplomu
związanego z postacią Mikołaja Kopernika i Toruniem pozwolę sobie skierować do
Was kilka słów. Chciałbym Was zaprosić do uzyskania tego pięknego dyplomu.
Aktualizujemy jego regulamin (udział stacji okolicznościowych związanych
z Toruniem –dotychczasowy zapis o stacji
SP0TOR zawężał mocno ten wymóg), ale jeden podstawowy wymóg chcielibyśmy
utrzymać – dyplom wydawany jest w formie papierowej, ze względu na papier oraz
formę graficzną, której nie oddaje wersja elektroniczna dyplomu. Wkrótce
opublikujemy najnowszy i najbardziej aktualny Regulamin WCTA. Poniżej wzory dyplomów NCA, WCTA.
Dyplom jest mocno związany z osobą wybitnego plastyka, grafika toruńskiego, członka Towarzystwa Miłośników Torunia, Pana Zygfryda Gardzielewskiego oraz stworzoną przez niego czcionką drukarską o nazwie ANTYKWA TORUŃSKA. Szerzej o tym już wkrótce w kolejnym materiale. Rodzi się pomysł na kolejny dyplom kopernikańsko-toruński (proszę zwrócić uwagę na ostatni akapit prezentowanej poniżej wypowiedzi Managera WCTA).
A teraz oddaję głos Waldkowi SP2EUI.
Pomysł na wydawanie kolejnego dyplomu związanego z Mikołajem Kopernikiem powstał po zakończeniu okresu edycji cieszącego się dużym powodzeniem dyplomu NCA (Nicolaus Copernicus Award) wydawanego z okazji 500 rocznicy urodzin astronoma.
Autorami pomysłu na początku 1986 roku byli uczestnicy
któregoś posiedzenia Zarządu Oddziału Wojewódzkiego PZK w Toruniu koledzy Michał SP2BKZ, Janek
SP2BMX i pewnie jeszcze ktoś, ale nie pamiętam kto. Grupę roboczą, której
zadaniem było opracowanie regulaminu i projektu graficznego dyplomu tworzyli
SP2BKZ i SP2EUI wspomagani przez liczne grono doradców i konsultantów.
W założeniach do regulaminu przyjęliśmy, że dyplom będzie wydawany w trzech
kategoriach (HF, VHF i SWL) z oddzielną
numeracją, w wersji papierowej (innych
możliwości wtedy nie było) przy zgłoszeniach spełniających regułę GCR. Czynnikiem
dominującym w pracach organizacyjno projektowych była minimalizacja
kosztów. Projekt graficzny postanowiono
oprzeć o elementy graficzne stworzone przez znanego grafika Pana Zygfryda
Gardzielewskiego, autora czcionki zarejestrowanej jako antykwa toruńska,
głównego grafika Wydawnictwa Książnicy Miejskiej . Przyzwolenie twórcy tych
elementów na ich wykorzystanie oraz jego uwagi i korekty naszych pomysłów
doprowadziły do ustalenia ostatecznej wersji wizerunku dyplomu. Wszystkie ta zabiegi i ich efekty były
możliwe tylko dzięki rodzinnym powiązaniom Michała SP2BKZ
z Panem Zygfrydem Gardzielewskim.
Trzeba
pamiętać, że druk dyplomu miał być realizowany metodą offsetową (inna metoda
była niedostępna), co wymaga wykonania ołowianych matryc wszystkich elementów
graficznych wykorzystywanych przy
składzie zecerskim. Po opracowaniu regulaminu i stworzeniu wizerunku
graficznego trzeba było uzyskać zgodę władz naczelnych PZK , a dokładniej Award
Managera PZK, na realizację
przedsięwzięcia czyli na wydawanie dyplomu.
Próbny wydruk dyplomu oraz regulamin w języku polskim, angielskim
(Waldemar SP2AIB) oraz niemieckim (Andrzej SP2FBC) został wysłany do ZG
PZK. Po uwzględnieniu wniesionych
uwag został zatwierdzony
w maju 1986 roku przez kol. Felicję
SP5XYL Award Managera PZK. Papier
akwarelowo-wizytówkowy o ciekawej
fakturze pozyskaliśmy bez ponoszenia kosztów z Działu Reklamy ZWCH „ELANA” w
Toruniu w ilości pozwalającej na wydruk około 800 egzemplarzy . Pomysł, aby
dyplom był wydawany przez PZK i Towarzystwo Miłośników Torunia umożliwił nam
ulokowanie realizacji druku w Drukarni Książnicy Miejskiej, w czym pomogły nam
dobre kontakty z Panem Zygfrydem Gardzielewskim. Regulamin dyplomu został
rozesłany do wszystkich oddziałów terenowych PZK oraz do redakcji Biuletynu PZK
i Radioamatora i Krótkofalowca. W upowszechnianiu regulaminów w innych wersjach
językowych pomagali nam koledzy Ryszard
K1CC (przez K1BV) oraz Eberhard DJ8OT (DIG-Diplombeilage i CQ DL). W ten sposób
zakończyliśmy prace organizacyjne.
Wiadomość o zamiarze wydawania dyplomu, co w tamtych latach było rzadkością, zwłaszcza w oddziałach wojewódzkich, oraz nieoficjalne informacje o założeniach do regulaminu spowodowały wzmożoną aktywność „łowców dyplomów” ubiegających się o trofea z najniższymi numerami. Pierwsze zgłoszenia pojawiły się jeszcze przed oficjalnym ogłoszeniem rozpoczęcia emisji. Nie wszystkie zgłoszenia spełniały wymagania regulaminowe, więc niezbędna była wymiana korespondencji w celu uzupełnienia lub skorygowania zgłoszenia.
Pierwsze dyplomy w poszczególnych kategoriach otrzymali:
001/HF SP2BMX 11.07.1986
002/HF SP2MDK 14.08.1986
001/VHF SP6OPZ 24.10.1986
002/VHF SP2BMX 24.10.1986
001/SWL SP2-7170 24.10.1986
002/SWL SP-0402-KL 24.10.1986
Od pewnego czasu zainteresowanie dyplomem wydawanym według tych zasad zmalało. Prawdopodobne przyczyny to wprowadzenie wersji elektronicznej dyplomów pozyskiwanych w postaci plików bezpośrednio z serwerów lub via e-mail, bezpłatnie, bez konieczności potwierdzania przeprowadzonych łączności kartami QSL, bez spełniania wymogów GCR przy znacznie bogatszej w kolory szacie graficznej i znacznie krótszym okresie realizacji zgłoszenia. Było zapewne jeszcze kilka innych przyczyn takich jak różnego rodzaju zawirowania związane z reorganizacją pracy Poczty Polskiej, zmianą podziału administracyjnego kraju, częstymi zmianami wysokości opłat pocztowych i pewnie jeszcze z czymś, o czym dzisiaj nie pamiętamy.
Przy tak małym zainteresowaniu dyplomem pojawia się pytanie: Czy warto kontynuować to, już prawie historyczne dzieło, czy może pokusić się o coś nowego, nawiązującego do tradycji i dotychczasowego bohatera ale technologicznie , graficznie i organizacyjnie spełniającego oczekiwania odbiorców? Oczywiście, nie wolno zapominać o wartości sportowej dyplomu.
W lipcu
1993 roku w Dzienniku Toruńskim „NOWOŚCI” opublikowany został artykuł pt.
Grudziądz i Toruń na Kopernikowskim Szlaku. W artykule jest mapka krajów
europejskich z zaznaczonymi miastami związanymi z działalnością Mikołaja
Kopernika. Rzecz dotyczy ruchu
turystycznego, ale może warto podchwycić pomysł
i do dyplomu np. WCTA bis lub
Kopernikowski Szlak Europejski włączyć miasta
z innych krajów europejskich. Nowy
regulamin, nowa szata graficzna i współczesny sposób dystrybucji to zadanie dla
nowego zespołu organizacyjnego. Jeśli
pomysł jest tego warty i jeśli taki zespół uda się stworzyć.
Waldemar SP2EUI – Manager WCTA
