WCTA – Worked Copernicus Towns Award Krótka historia – 35 lat z dyplomem

    Szanowni czytelnicy !  zanim oddam głos Waldkowi SP2EUI,  Managerowi tego dyplomu związanego z postacią Mikołaja Kopernika i Toruniem pozwolę sobie skierować do Was kilka słów. Chciałbym Was zaprosić do uzyskania tego pięknego dyplomu. Aktualizujemy jego regulamin (udział stacji okolicznościowych związanych
z Toruniem –dotychczasowy zapis  o stacji SP0TOR zawężał mocno ten wymóg), ale jeden podstawowy wymóg chcielibyśmy utrzymać – dyplom wydawany jest w formie papierowej, ze względu na papier oraz formę graficzną, której nie oddaje wersja elektroniczna dyplomu. Wkrótce opublikujemy najnowszy i najbardziej aktualny Regulamin WCTA.  Poniżej wzory dyplomów NCA, WCTA.

      Dyplom jest mocno związany z osobą wybitnego plastyka, grafika toruńskiego, członka Towarzystwa Miłośników Torunia, Pana Zygfryda Gardzielewskiego oraz stworzoną przez niego czcionką drukarską o nazwie ANTYKWA TORUŃSKA. Szerzej o tym już wkrótce w kolejnym materiale. Rodzi się pomysł na kolejny dyplom kopernikańsko-toruński (proszę zwrócić uwagę na ostatni akapit prezentowanej poniżej wypowiedzi  Managera WCTA).

A teraz oddaję głos Waldkowi SP2EUI.

     Pomysł na wydawanie kolejnego dyplomu związanego z  Mikołajem Kopernikiem  powstał po zakończeniu okresu edycji cieszącego się dużym powodzeniem dyplomu NCA  (Nicolaus Copernicus Award)  wydawanego z okazji 500 rocznicy urodzin astronoma.

       Autorami pomysłu  na początku 1986 roku byli uczestnicy któregoś posiedzenia Zarządu Oddziału Wojewódzkiego  PZK w Toruniu koledzy Michał SP2BKZ, Janek SP2BMX i pewnie jeszcze ktoś, ale nie pamiętam kto. Grupę roboczą, której zadaniem było opracowanie regulaminu i projektu graficznego dyplomu tworzyli SP2BKZ i SP2EUI wspomagani przez liczne grono doradców i konsultantów.
W założeniach do regulaminu przyjęliśmy, że dyplom będzie wydawany w trzech kategoriach (HF, VHF i SWL)  z oddzielną numeracją,  w wersji papierowej (innych możliwości wtedy nie było) przy zgłoszeniach spełniających regułę GCR. Czynnikiem dominującym w pracach organizacyjno projektowych była minimalizacja kosztów.  Projekt graficzny postanowiono oprzeć o elementy graficzne stworzone przez znanego grafika Pana Zygfryda Gardzielewskiego, autora czcionki zarejestrowanej jako antykwa toruńska, głównego grafika Wydawnictwa Książnicy Miejskiej . Przyzwolenie twórcy tych elementów na ich wykorzystanie oraz jego uwagi i korekty naszych pomysłów doprowadziły do ustalenia ostatecznej wersji wizerunku dyplomu.  Wszystkie ta zabiegi i ich efekty były możliwe tylko dzięki rodzinnym powiązaniom  Michała SP2BKZ  z Panem Zygfrydem Gardzielewskim.       

        Trzeba pamiętać, że druk dyplomu miał być realizowany metodą offsetową (inna metoda była niedostępna), co wymaga wykonania ołowianych matryc wszystkich elementów graficznych  wykorzystywanych przy składzie zecerskim. Po opracowaniu regulaminu i stworzeniu wizerunku graficznego trzeba było uzyskać zgodę władz naczelnych PZK , a dokładniej Award Managera PZK,  na realizację przedsięwzięcia czyli na wydawanie dyplomu.  Próbny wydruk dyplomu oraz regulamin w języku polskim, angielskim (Waldemar SP2AIB) oraz niemieckim (Andrzej SP2FBC) został wysłany do ZG PZK.  Po uwzględnieniu wniesionych uwag  został zatwierdzony
 w maju 1986 roku przez kol. Felicję SP5XYL Award Managera PZK.   Papier akwarelowo-wizytówkowy  o ciekawej fakturze pozyskaliśmy bez ponoszenia kosztów z Działu Reklamy ZWCH „ELANA” w Toruniu w ilości pozwalającej na wydruk około 800 egzemplarzy . Pomysł, aby dyplom był wydawany przez PZK i Towarzystwo Miłośników Torunia umożliwił nam ulokowanie realizacji druku w Drukarni Książnicy Miejskiej, w czym pomogły nam dobre kontakty z Panem Zygfrydem Gardzielewskim. Regulamin dyplomu został rozesłany do wszystkich oddziałów terenowych PZK oraz do redakcji Biuletynu PZK i Radioamatora i Krótkofalowca. W upowszechnianiu regulaminów w innych wersjach językowych pomagali nam koledzy  Ryszard K1CC (przez K1BV) oraz Eberhard DJ8OT (DIG-Diplombeilage i CQ DL). W ten sposób zakończyliśmy prace organizacyjne. 

    Wiadomość o zamiarze wydawania dyplomu, co w tamtych latach było rzadkością, zwłaszcza w oddziałach wojewódzkich, oraz nieoficjalne informacje o założeniach do regulaminu spowodowały wzmożoną aktywność „łowców dyplomów” ubiegających się o trofea z najniższymi numerami.  Pierwsze zgłoszenia pojawiły się jeszcze przed oficjalnym ogłoszeniem rozpoczęcia emisji. Nie wszystkie zgłoszenia spełniały wymagania regulaminowe, więc niezbędna była wymiana korespondencji w celu uzupełnienia lub skorygowania zgłoszenia.

Pierwsze dyplomy w poszczególnych kategoriach otrzymali:

001/HF  SP2BMX    11.07.1986

002/HF  SP2MDK   14.08.1986

001/VHF  SP6OPZ   24.10.1986

002/VHF  SP2BMX   24.10.1986

001/SWL  SP2-7170   24.10.1986

002/SWL  SP-0402-KL   24.10.1986

       Od pewnego czasu zainteresowanie dyplomem wydawanym według tych zasad zmalało.  Prawdopodobne przyczyny to wprowadzenie wersji elektronicznej dyplomów pozyskiwanych w postaci plików bezpośrednio z serwerów lub via e-mail, bezpłatnie, bez konieczności potwierdzania przeprowadzonych łączności kartami QSL, bez spełniania wymogów GCR przy znacznie bogatszej w kolory szacie graficznej i znacznie krótszym okresie realizacji zgłoszenia. Było zapewne jeszcze kilka innych przyczyn takich jak różnego rodzaju zawirowania związane z reorganizacją pracy Poczty Polskiej, zmianą podziału administracyjnego kraju, częstymi zmianami wysokości opłat pocztowych i pewnie  jeszcze  z czymś, o czym dzisiaj nie pamiętamy.    

          Przy tak małym zainteresowaniu dyplomem pojawia się pytanie: Czy warto kontynuować  to, już prawie historyczne dzieło, czy może pokusić się o coś nowego, nawiązującego do tradycji i dotychczasowego bohatera ale technologicznie , graficznie i organizacyjnie spełniającego oczekiwania odbiorców?  Oczywiście, nie wolno zapominać o wartości sportowej dyplomu.

           W lipcu 1993 roku w Dzienniku Toruńskim „NOWOŚCI” opublikowany został artykuł pt. Grudziądz i Toruń na Kopernikowskim Szlaku. W artykule jest mapka krajów europejskich z zaznaczonymi miastami związanymi z działalnością Mikołaja Kopernika.  Rzecz dotyczy ruchu turystycznego, ale może warto podchwycić pomysł
i do dyplomu np. WCTA bis  lub Kopernikowski Szlak Europejski włączyć miasta
z innych krajów europejskich.  Nowy regulamin, nowa szata graficzna i współczesny sposób dystrybucji to zadanie dla nowego zespołu organizacyjnego.  Jeśli pomysł jest tego warty i jeśli taki zespół uda się stworzyć.

Waldemar SP2EUI – Manager WCTA